betaïne , ook bekend als glycine-trimethyl-inwendig zout, is een niet-toxische en onschadelijke verbinding. Het uiterlijk is wit kristallijn poeder of korrel, de molecuulformule is C5H12NO2 en het molecuulgewicht is 118 en het smeltpunt is 293 ° C. Het heeft een lichtzoete smaak en is een stof die lijkt op vitamines. Momenteel veel gebruikt in de voerfokkerij, wordt betaïne gebruikt als voeradditief om het lichaamsgewicht van varkens te verhogen en de efficiëntie van de voerconversie te verbeteren.

Voor gespeende biggen kan suppletie van betaïne de groeiprestaties verbeteren en het effect van het toevoegen van 600 mg/kg betaïne is het beste. Het toevoegen van 800 mg/kg betaïne kan de verteerbaarheid van de droge stof en het ruwe eiwit van het dieet verbeteren, de proteolytische enzymactiviteit verhogen en ook de mager vleessnelheid verbeteren, de diarree verminderen, ook de ureumstikstof verlagen en de totale ijzerbindingscapaciteit van het serum verhogen.

De toevoeging van betaïne kan de dagelijkse gewichtstoename van opgroeiende varkens verhogen en de FCR verlagen. Betaine heeft effect op het verhogen van de rug-longissimus-spier en het ruwe vetgehalte van opgroeiende varkens, het verbeteren van de kwaliteit van varkensvlees.

Het toevoegen van betaïne kan het mager vleesgehalte en het spiervetgehalte van vleesvarkens verhogen, het vetpercentage en de rugvetdikte verminderen en de karkaskwaliteit verbeteren. De reden is dat betaïne het niveau van intramusculaire vetzuren verbetert, het kan zijn dat het effect van betaïne bij het bevorderen van vetzuuropname sterker is dan het effect van het bevorderen van vetzuuroxidatie.

Uit onderzoek bij primipare zeugen is gebleken dat betaïne het aantal gespeende biggen en het gewicht van het gespeende toom op een leeftijd van 21 dagen kan verhogen, en het oestrusinterval binnen 7 dagen na het spenen kan verkorten om de reproductieprestaties te verbeteren. Omdat betaïne werkt als een methyldonor, kan het de homocysteïnegehalte in zeugenserum door de eiwitsynthese te bevorderen, waardoor de embryonale groei en ontwikkeling wordt bevorderd en de reproductieprestaties van zeugen worden verbeterd.33