betaïne is een voedingselement dat in veel voedingsmiddelen zit. Het behoort tot alkalische stoffen en heeft duidelijke waterabsorptie-eigenschappen. Het wordt ook plantaardig element of glycine-trimethylamine inwendig zout genoemd.

Betaïne kan leverweefsel herstellen. Hepatitis is het resultaat van het hepatitisvirus dat de levercellen binnendringt en leverweefselbeschadiging veroorzaakt. Betaïne kan het immuunsysteem van het lichaam verbeteren, het vermogen van immuuncellen om het hepatitisvirus te herkennen, te doden en te slikken verbeteren, de regeneratie van levercellen verbeteren en het herstel van beschadigd leverweefsel bevorderen. Daarom heeft betaïne een goed effect op het verbeteren van verschillende acute en chronische hepatitis.

Betaïne kan de lever ontgiften en beschermen, en de actieve methylgroep heeft een beschermend effect op leverschade veroorzaakt door een verscheidenheid aan fysieke, chemische en biologische factoren. Of er nu vóór of na leverbeschadiging optreedt, consumptie van betaïne actieve methylgroep kan de lever beschermen en leverbeschadiging verminderen. De actieve methylgroep kan ook het metabolisme van medicijnen en vergiften door de lever bevorderen en heeft een duidelijk effect op toxische hepatitis. Vooral voor chronische hepatitis kan het duidelijk duizeligheid, vermoeidheid, misselijkheid, leverongemakken en andere symptomen elimineren, en kan het de leverfunctie effectief verbeteren, zodat verschillende indicatoren normaal zijn. Daarom kan betaïne worden gebruikt om chronische vergiftiging, verschillende chronische hepatitis, levercirrose en leverdisfunctie te verbeteren.33