1.1 De bron van betaïne

①Plantextractiemethode:

Betaïne komt veel voor in dieren en planten. Bieten zijn een van de planten met het hoogste gehalte aan betaïne en de melasse die erin zit, is de belangrijkste bron van betaïne. Het gehalte aan betaïne in ongewervelde zeedieren en micro-organismen is ook hoog, en het is ook hoog in Chinese medicijnen zoals Digu Bark, Lycium barbarum en Astragalus. De molecuulformule van betaïne is C5H11NO2, het molecuulgewicht is 117,15 en de wetenschappelijke naam is trimethylammoniumhydantoïne of glycinetrimethylamine inwendig zout.

②Industriële synthesemethode:

1ClCH2COOH NaOH→ClCH2COONa H2O
2ClCH2COONa (CH3)3N→(CH3)3N CH2COO- NaCl
In het midden bevindt zich een strikt controleproces, zoals temperatuur, druk, molverhouding, voedingssnelheid, ph-waarde enzovoort.
Nadat de reactie van het tweede type is voltooid, worden betaïne en het belangrijkste bijproduct NaCl gegenereerd. Op dit moment wordt de betaïne volledig uit de reactieoplossing geëxtraheerd, gedroogd en verpakt en wordt de zogenaamde pure betaïne verkregen, die in de markt vaak watervrije betaïne wordt genoemd. , De inhoud kan oplopen tot meer dan 98%. Omdat betaïne de kenmerken heeft van gemakkelijke vochtopname en aankoeken, hebben sommige fabrikanten een vochtbestendige behandeling uitgevoerd, dus er zijn 96%, 93%, 91% watervrije betaïne-formuleringen op de markt. Om de kosten te verlagen, werd betaïnehydrochloride geproduceerd. Nadat de reactie van type 2 was voltooid, werd zoutzuur druppelsgewijs toegevoegd in een reeks verbindingen zoals de molaire verhouding en pH-waarde, en gecombineerd met betaïne in de vorm van covalente bindingen om betaïnezout te vormen. Op dit moment is het scheidings- en zuiveringsproces relatief eenvoudig en zijn de kosten laag, daarom wordt betaïnehydrochloride nu veel gebruikt.

1.2 De fysische en chemische eigenschappen van betaïne

Betaine is een neutrale stof met een goede vochtopname, een sterke oxidatieweerstand en een hoog smeltpunt, tot 293 C. De smaak is zoet, licht bitter, oplosbaar in water en ethanol, maar onoplosbaar in andere organische oplosmiddelen. Betaïne heeft 3 methylgroepen, heeft een cyclische structuur in neutrale en alkalische waterige oplossingen en een open ringstructuur in zure oplossingen.33