De molecuulformule van betaïne (trimethylaminoethyllacton) is (CH3)3NCH2COO-, geen sterke hygroscopiciteit, niet-toxische, stabiele fysische en chemische eigenschappen, bestand tegen hoge temperaturen (200℃), wijdverbreid in de natuur. Betaine kan deelnemen aan de methylcyclus bij dieren en kan worden gebruikt als voedingsadditief om methionine gedeeltelijk te vervangen en de productiekosten van voer te verlagen. Betaïne heeft bepaalde therapeutische effecten op cardiovasculaire, neurologische, lever- en homocysteinurieziekten bij de mens en kan als kandidaat-geneesmiddelen worden gebruikt.

Normale mensen, waaronder kinderurine, zullen een kleine hoeveelheid betaïne bevatten, en om de inname van betaïne niet te beïnvloeden, maar bij sommige patiënten in de urine is het betaïnegehalte erg hoog, bijvoorbeeld ongeveer een derde van de patiënten met diabetes en andere patiënten met een secretiestoornis hebben abnormale betaïne, deze slagadergroepen hebben een hoge incidentie van hart- en vaatziekten in het algemeen.

Homocysteïne is een risicofactor voor arteriële aandoeningen. Verlies van betaïne leidt tot de toevoeging van homocysteïne. Foliumzuur en andere vitamines kunnen homocysteïne verminderen, maar kunnen de incidentie van arteriële aandoeningen niet verminderen. Weefselopslag van betaïne reguleert de celcapaciteit om methylgroepen te leveren voor de homocysteïnecyclus en andere noodzakelijke biomethyleringseffecten, vooral wanneer foliumzuur beperkt is, en betaïnesuppletie een nuttige behandeling is.

Andere onderzoeken hebben aangetoond dat betaïne het risico op osteoporose daadwerkelijk vermindert en tegelijkertijd het homocysteïnegehalte verlaagt. Diëten met een hoog gehalte aan verzadigd vet en cholesterol worden in verband gebracht met overlijden door coronaire hartziekten. Betaïne wordt vaak aan wijn toegevoegd wanneer betasuiker wordt toegevoegd om alcohol toe te voegen. Een bepaalde hoeveelheid betaïne wordt aangetroffen in Franse commerciële wijn, die ischemische coronaire hartziekte kan remmen, het gehalte aan methionine kan verminderen en vervolgens de afbraak van vet kan vergemakkelijken, en het optreden van coronaire hartziekte kan remmen.33